MULTIDIMENSIONALE HELING MET BEHULP VAN DE BIJEN!

Poes voelt zich niet lekker.

Ik vraag of ik iets voor haar mag doen.

Meestal is dat lastig voor mijn eigen dieren.

Dit keer kies ik er voor vanuit mijn tenen.

En ben er volledig van overtuigd.

Dat het klaar ligt!!

Ik probeer stil te worden.

Lukt niet echt.

Het duurt lang en ik ben ongeduldig.

Dan komt hij.

Een kleine jongen, in een groen jasje en groene broek

Stralend blonde haren.

Vreemde oren.

Geel, groene, bruine fonkelende ogen waar zich

werelden in weerspiegelen.

Ik heb hem eerder ontmoet.

Hij komt uit mijn toekomst.

Ik noem hem Jonathan en hij is een elf.

Hij is er om me te helpen in contact te blijven met mijn innerlijk kind.

Dan komen de bijen.

Ze zwermen in een geometrische formatie.

En ze laten me hun levens elixer voelen.

Een twinkelend veld van transparant stuifmeel elixer.

Een vorm van propolis lijkt het wel.

Het voelt als een zeer krachtig helend energie veld.

Zo puur, zo krachtig, zo liefdevol.

Een genadevol geschenk van de bijen.

Ik verbind me met dat veld van het levens elixer.

En doorvoel het.

Via mijn hart stroomt deze energie spontaan naar Poes.

Het stroom haar kruintje in en stroomt naar haar ruggengraat

Via haar ruggengraat stroom het naar het puntje van haar staart.

Vanuit de ruggengraat stroom het  het lichaam van Poes binnen.

Naar haar slokdarm, maag en darmen.

Ik weet wat er aan de hand is en dat het goed komt.

Tussendoor neem ik waar dat de kritische volwassene in mij denkt dat ik gek bent.

En dan … … .

“Er is nog iemand voor je”, zei Jonathan.

“Een oude vriend uit het verleden, die je hebt gemist”.

Ik kom er niet achter.

Ik verzin van alles, maar alles bezijden de waarheid.

De kritische volwassene in mij denkt dat ik alles verzin.

Dan besluit ik om nog slechts met de ogen van het onbevangen kind te kijken.

Dat kind dat onlangs nog zo frank en vrij door het huis danste bij de kerstboom.

En ik laat de kritische volwassene in mezelf los.

Ik neem een stralende energie waar.

Er is geen vorm in te zien, echter puur licht.

Langzaam wordt er een naam duidelijk.

Maupie … … .

Dit is de naam van de kater van de buren uit mijn kindertijd.

Ik zat vaak bij de buren en dan zat deze rood witte kater op mijn schoot.

Maupi liet weten dat hij plezier om mij had gehad.

Ik zat altijd zo keurig stil als hij op schoot zat.

Ook al voelde hij op gegeven moment zo zwaar dat ik het bijna niet meer uit kon houden.

Maupie had het heerlijk gevonden in mijn licht op mijn kinderschoot.

Op een dag was Maupie verdwenen en kwam niet meer thuis.

Dat had ik nooit begrepen.

En was er kennelijk verdriet in mijn kinderziel geweest.

Maupie liet verder weten dat hij op Poes zou passen.

Poes had een moeilijke nacht. Echter ik wist dat het goed kwam.

Poes knapte de andere dag ziende ogen op.

Ben voor de zekerheid even naar de dierenarts gegaan.

Alles was okay.

Poes heeft op weergaloze wijze multidimensionale hulp gehad.

En ik heb een ding geleerd.

Alles is mogelijk wanneer we kiezen om alles te bezien vanuit het onbevangen innerlijk kind.

Dwars door alle schaduw van dit moment, is het dit innerlijk kind dat het liefdes-licht draagt van waaruit alles met alles is verbonden!!

Wonderen zijn ons geboorterecht!

25 december 2021

Jolanda van Dalen

Update: Ik heb later begrepen dat Jonathan, de elf, een multidiemsnionaal zelf van mij is. En ook dat ik mij een leven als bij herinner. Alles ik echt vlak onder onze neus!